Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Απαιδευτοι...

Στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησα για απαίδευτους...

Ήρθε η ώρα να ξαναμιλήσω για δαύτους

Απαίδευτος για μένα είναι αυτός που δεν έχει εξελίξει τον εαυτό του προς το καλύτερο και έχει μείνει σε μια  πρωτογενής κατάσταση. (ουγκα μπουγκα δηλαδή)

Κι αυτό δεν εχει τόση σημασία με το μορφωτικό επίπεδο του καθενός, (είδα και τους μορφωμένους πόσο έχουν προχωρήσει -ΔΕΝ-) όσο με τις "κοινωνικές" τους ποιότητες.

Το να είσαι αδιάφορος για τον κόσμο τριγύρω σου, το  λιγότερο που σε κάνει είναι έναν εγωισταρο του κώλου κι όχι ένα "ψαγμενο" τυπακι. Δεν είσαι δα και το κέντρο του κόσμου, παρα ένα ακόμη άτομο στον δικό μου περίγυρο, όπως κι εγώ είμαι ένα άτομο στο δικό σου περίγυρο.

Η κοινωνικές σου ποιότητες επηρεάζει πρώτα απ'ολα εσένα και μετά όλους εμάς που βρισκόμαστε γύρω σου.

Όσο πιο καλός και εξελιγμένος είσαι σε αυτό, τόσο καλύτερο κάνεις τον εαυτό σου, τον κόσμο με τον οποίον συναναστρέφεσαι αλλά και τον κόσμο των υπολοίπων.

-Τι εννοώ με τις κοινωνικές ποιότητες; Πως αντι για ανταγωνισμό στην επιβολή των θέλω, των ιδεών, η ακόμα και σε πιο καθημερινά πράγματα όπως το αν θα κάτσω εγώ η εσύ στην θέση του λεωφορείου, η αν θα περάσω πρώτος στην σειρά για το ταμείο, η συνεργασία, η αλληλεγγύη  και ο σεβασμός με/στον/προς τον διπλανό σου αυτόματα ανεβάζει την ποιότητα της όποιας συναναστροφής κάνοντάς σε, έναν καλύτερο άνθρωπο.-

Έχω τόσα πολλά να γράψω και να τόσα παραδείγματα να δώσω για το τι είναι για μένα απαίδευτος που θα έσπαγα τον κανόνα μου, -να μην κουράζω με μακροσκελή αναρτήσεις- οπότε θα προσπαθήσω να γίνω περισσότερο περιεκτικός -συμπυκνωμένος για τους απαίδευτους- και σύντομος

Η αλήθεια είναι ότι δεν ανέχομαι απαίδευτους γύρω μου, με κουράζουν, με εξαντλούν, με νευριάζουν, με κάνουν κακό άνθρωπο. Δεν μπορώ να δικαιολογώ ΚΑΘΕ φορά τις τρελές τους φαντασιώσεις πως όλα σε αυτόν συμβαίνουν, τους φταίει το ένα τους φταίει το άλλο, ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα, να κρίνουν το ότι διαφορετικό απο αυτούς χωρίς να μπουν καν στον κόπο να μάθουν, να ασχοληθούν, να ενδιαφερθούν να ρίξουν μια πιο επιεική ματιά για αυτό το διαφορετικό. Δεν μπορώ να δικαιολογώ ΚΑΘΕ φορά τις προκαταλήψεις τους, την αδιαφορία τους για τον διπλανό τους, την υπεροψία τους, την "παντογνωσία" τους. Δεν μπορώ να δικαιολογώ το γεγονός ότι αντί να αντιληφθούν πως τα ΜΜΕ είναι κατευθυνόμενα απο πολιτικά, εταιρικά συμφέροντα και τους ταΐζουν προπαγάνδα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, οτι γίνονται πρώτα πρόβατα και μετά παπαγαλάκια.

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΜΠΟΡΩ!

Οπότε το μόνο που μπορώ να κάνω είναι, να ασχοληθώ μαζί του -αν μπορώ να διακρίνω περιθώριο βελτίωσης- να κουβεντιάσω μαζί του μπας και δει τον κόσμο λίγο διαφορετικά. Όχι απαραίτητα με την δική μου ματιά, δεν με ενδιαφέρει αυτό. (Με ενδιαφέρει να αφυπνιστεί)

Αν όμως αντιληφθώ ότι και να ασχοληθώ μαζί του, θα πάει τσάμπα ο χρόνος και η προσπάθειά μου, τότε απλά τον προσπερνώ, δεν ασχολούμαι, τον αγνοώ (στην πραγματική ζωή) τον διαγράφω απο "φίλο" (στην ιντερνετική ζωή)

Γι'αυτό νιώθω ότι γίνομαι κακός άνθρωπος... γιατί ενώ είμαι θερμός υποστηρικτής της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού... φτάνω στο όριό μου σχετικά εύκολα με τους hardcore απαίδευτους...

Δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να ανεβάσω το επίπεδο ανεκτικότητας μου απέναντί τους, αλήθεια...θα προσπαθήσω όμως...

Μέχρι τότε όμως, αντί να γράψω κι άλλα (πίστεψέ με είναι παρα πολλά) θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα απο ένα άρθρο σχετικό με το κεντρικό μου θέμα (του απαίδευτου) με τίτλο "Φτωχοί, όχι Κτήνη" του Πέτρου Κουμπλή, τον οποίο εκτιμώ πολύ σαν παρουσία και σαν άνθρωπο (όσο μπορώ να το κάνω αυτό δηλαδή εξ'αποστάσεως)

πάμε...

"...Ο απαίδευτος νους άγεται και φέρεται. Γίνεται έρμαιο της συγκυρίας. Γίνεται αυτό που συμβαίνει- και τίποτα άλλο.

Ο απαίδευτος νους προσκολλάται πάντοτε στον εκάστοτε Δυνατό. Είναι μια αυτόματη, αντανακλαστική κίνηση. Ο απαίδευτος νους δέχεται τη δωροδοκία, την εύνοια, την υπεροπτική ανοχή του Δυνατού. Μια δουλειά, λίγα χρήματα, ένα αντάλλαγμα. Θα δεχτεί να βελτιώσει πρόσκαιρα τη θέση του και θα επιτρέψει στον βασιλιά, τον κυβερνήτη, τον πρωθυπουργό να συντηρήσει το εκάστοτε διεφθαρμένο καθεστώς του. Ο απαίδευτος νους επιτρέπει την αθλιότητα, όσο εκείνη λειτουργεί υπέρ του. Με τον καιρό θα καμαρώσει κρυφά τη δύναμη της Εξουσίας και τη βαρβαρότητα που την συντηρεί. Όταν ο Δυνατός δεν έχει πια τα μέσα- το χρήμα και την επιρροή- για να τον κρατήσει πιστό, τότε αμέσως στρέφεται στον επόμενο Δυνατό. Σβήνει ξαφνικά με απαξία τη συμμετοχή και την ανοχή του στο θλιβερό παρελθόν. Γίνεται με θρασύτητα ο πιο σκληρός πολέμιος του παλαιού κι ο πιο πιστά οργισμένος ακόλουθος του καινούριου Δυνατού. Και παράλληλα με αυτόν τον φαύλο κύκλο της εξουσίας και τα σερνόμενα πλήθη του, ο απαίδευτος νους πάντοτε εντοπίζει τον αδύναμο.

Ο απαίδευτος νους συντρίβει τον αδύναμο. Ο πλούσιος τον φτωχό. Ο φτωχός τον ακόμα πιο φτωχό. Ο πιο φτωχός τον παρία. Ο παρίας τον ανέγγιχτο («the untouchables», η έσχατη κάστα στην Ινδία). Συχνά οι εξαθλιωμένοι γίνονται ακόμα πιο σκληροί απ’ τους βασανιστές τους – έτσι η Αδικία διαιωνίζεται.

Ο απαίδευτος νους πιστεύει. Ο θεός του είναι η Ισχύς. Αυτή είναι η ιερή του δύναμη. Μόνο αυτή μπορεί να αντιληφθεί. Μπορεί να περιφέρει λεκτικά έννοιες όπως η Αγάπη και η Ελευθερία, να τις περιγράφει, να τις κορνιζάρει με μεγάλα γράμματα, αλλά ποτέ δεν τις ενσωματώνει χωρίς αντάλλαγμα στη μικρή ζωή του. Μόνο μέσα στην επιφάνεια του συγκριτικού βαθμού βρίσκει νόημα. «Είμαι πιο καλός. Ο θεός μου είναι πιο καλός.  Είμαι ανώτερος».

Ο απαίδευτος νους δεν ξαγρυπνά τις νύχτες. «Πώς έζησα σήμερα; Τι έκανα; Τι δεν έκανα;» «Μήπως αδίκησα κάποιον; Μήπως τον πόνεσα;». Δεν αναρωτιέται. Γιατί ο απαίδευτος νους είναι πάντοτε αδικημένος. Θιγμένος. Κι ,επομένως, πάντοτε δικαιολογημένος. Αυτός είναι ο αγαπημένος του ρόλος.

Ο απαίδευτος νους δηλώνει απερίφραστα και μεγαλόφωνα την ύπαρξη του. Είναι η παράλογη προβολή του πλούτου του, είναι η μίζερη προβολή της ατυχίας του, είναι η αλαζονική προβολή της τιμιότητάς του, της ηθικής του ανωτερότητας.

Ο απαίδευτος νους φοβάται. Φοβάται το Άγνωστο – δηλαδή τα πάντα. Δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, δεν έχει την πνευματική ζωή που θα γαληνέψει την άγνοιά του. Κι έτσι αρχετυπικά μετατρέπει το Άγνωστο σε καλό ή κακό θεό, σε δαίμονα ή προστάτη. Τελικά φοβάται και τα δυο.

Ο απαίδευτος νους δεν διστάζει ν’ αφεθεί στα πιο βάρβαρα ένστικτά του – γιατί είναι ό,τι πιο εύκολο μπορεί να κάνει. Η κάθε εποχή θα του δώσει συνθήματα/ επιχειρήματα για κάθε άθλιο εαυτό του.

Ο απαίδευτος νους πηγαίνει στο Σχολείο, στο Πανεπιστήμιο, λαμβάνει τις πληροφορίες της εποχής του, διαβάζει, αποκτά πείρα, διδάσκει. Αλλά ποτέ δεν διδάσκεται..."

(ολόκληρο το άρθρο του Πέτρου Κουμπλή μπορείτε να το διαβάσετε εδώ  και πιστέψτε με, αξίζει)


Και κάτι τελευταίο... που δεν θα ήθελα να αφήσω απ'έξω...

Μιας και που είμαι φανατικά μουσικόφιλος -και δη rockας-metalας- έχω να παραθέσω το εξής...

Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτου εθνικότητας, φύλου, πολιτικοθρησκευτικοκοινωνικής πεποίθησης κτλ μπορεί να επηρεαστεί απο το οτιδήποτε και να διαμορφώσει πνεύμα και χαρακτήρα, θα βάλω στο τραπέζι και την ουσία της μουσικής...

Θα το θέσω σαν ερώτημα κι όχι σαν τεκμήριο (εξ΄άλλου δεν μπορεί να τεκμηριωθεί η παρακάτω σκέψη μου...)

Έχεις ενα λαϊκό τύπο (δηλαδή κάποιον που ακούει λαικά, σκυλάδικα κτλ) κι έναν rocker/metalhead

Στο λαϊκό, το κυρίως πιάτο μιλάει για αγάπη, προδοσία αυτής, αγάπη, μιζέρια (αν και αυτό το θέμα είναι φόρτε στο έντεχνο) προδοσία, κωλόκαιρο, μιζέρια, αγάπη, προδοσία αυτής........εμμμμ....... .......χμμμμ.........ναι.......... δεν νομίζω να έχει και κάτι παραπάνω αυτή η "σκηνή"...

και πάμε και στο rock/metal που στο κυρίως πιάτο της θεματολογίας του έχει την κοινωνική αδικία, την πολιτική διαφθορά, αντιπολεμικό κίνημα, μυστικισμό, επαναστατικότητα (αυτά κυρίως στη metal) αλλά εξίσου αγάπες, προδοσία αυτής, μιζέρια αλλά και tips για να κάνεις τον εαυτό σου καλύτερο ως άνθρωπο (κυρίως στην rock σκηνή αυτά)

Οπότε έρχεται η εξής απορία/ερώτηση...

Ποιος απο τους παραπάνω έχει τον "κίνδυνο" να μείνει απαίδευτος και ποιος όχι;


Αυτά προς το παρόν... επιφυλάσσομαι για το αν θα επιστρέψω με ανάρτηση Απαίδευτοι ptII...θα δείξει...

Όπως και να έχει μέχρι την επόμενη ανάρτηση..

Take care...

; )

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Greeklish, Απαίδευτοι, Generation XD, Bad flirting pre-issue

Γενικότερα δεν εχω θέμα με τα greeklish... Αλλα αυτο δεν εχει και τοση σημασία...

Όταν ομως μου βιάζουν τα ματια με τα "ανορθόγραφα" greeklish...χτυπάω κοκκινο...

Το να διαβαζω τερατώδη λάθη απο 40+ 50+ κτλ, το καταλαβαινω μεχρι ενος σημειου... Αλλα απο πιτσιρικια δεν το δεχομαι...

Αντι να προοδευει η κοινωνια μας -σε γενικοτερη κλιμακα- γινόμαστε περισσοτερο "απαίδευτοι";

Κι αντε με το δικο μου "κολλημα" με τα ανορθογραφα greeklish... παει στο διαολο...

Με την απαθεια που βλεπω στην καθημερινοτητα μας;

Απο απλα πραγματα θα σου δωσω παραδειγμα..οχι απο "επιστημονική" ματιά..

Εχεις ενα κωλόχαρτο στο χερι (έντυπο, χαρτομαντηλο, εισιτήριο, ζελατινα απο οτιδηποτε κτλ..) εισαι στον δρομο... Κρατησε το 5-6 βηματα παραπανω ρε "απαιδευτε" μη το πετας κατω... διπλα σου εχει καδο/τενεκε/σακουλα για σκουπιδια...

Εισαι στην ουρα για το ταμειο, ο διαδρομος ειναι να περναει ισα ισα ενα καροτσι, μη μου αφηνεις το καλαθακι σου στην μεση του διαδρομου ρε κεφτε, φερσου λιγο ωριμα, η υποχρεωση σου δεν τελειωνει με του που αδειασεις το καλαθακι...βαλτο μαζι με τα αλλα που ειναι διπλα σου...



Και ενα τελευταιο...

Η νεα γενια τα εχει ολα...


Ο Λ Α


και δεν μιλαω απο εργασια και χαρα...

μιλαω κυριως για τεχνολογια, τεχνογνωσια και γενικοτερα "γνωση"  (σε συγκριση παντα με την δικια μου γενια...)

Υπαρχουν λαμπρα παραδειγματα στην τεχνη (σε οποιαδηποτε μορφη της) στις επιστημες κτλ που χαρην στην τεχνολογια, τεχνογνωσια και την γενικοτερη "γνωση" τους "δωθηκε" η ευκαιρια/η βαση/η μεσω αυτης να βαλουν την δικη τους "σφραγιδα" στον κοσμο μας...

Οι περισσοτεροι νεοι ομως, κανουν "κακη" χρηση των "γνωσεων" και της τεχνολογιας...

Τι θελω να πω...

Εμεις -back in the day που λενε και στο χωριο μου- δεν ειχαμε smartphones, internet και μυαλο να διεκδικήσουμε κατι παραπανω..να κανουμε την διαφορα...

Η generation XD -οπως τους λεω εγω..εμεις ημασταν η generation X τρομαρα μας- εχει μια απιστευτη ταση αυτοπροβολης και "αυτοπροσβολης"... κυριως στα μεσα κοινωνικης δικτυωσης

Σου μοστραρουν τα στηθη/κωλομερια, σου ζητανε ανταμοιβη για να σου στειλουν φωτο/βιντεο και η ολη "φλερτοφαση" εχει περασει σε αλλο επιπεδο...

Κανεις like λεει οτι την γουσταρεις, δεν κανεις like λεει οτι δεν την θελεις πια... (!!!!!!)

Το ολο θεμα δεν ειναι τοσο απλο... εχει πολυ ψωμι για να το αναλυσει κανεις...

-και σαν γνησιος elt, δεν θελω να κουραζω με μακροσκελη post... θα επανελθω συντομα με αναλυση καποιων θεματων..-

Απλα τα ειχα μεσα μου και ειπα να τα γραψω...

take care


Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Το "πείραμα" και το πείραμα....

"Δεν υπάρχει πρακτικά θετική επίπτωση από τη μείωση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, αναφέρει το γερμανικό οικονομικό περιοδικό «Der Spiegel» και επισημαίνει ότι, αντιθέτως, η ανεργία αυξήθηκε από το 25% στο 28% μετά την περικοπή του, αν και εκτιμάται ότι θα περιοριστεί στο 25-26% ως το τέλος του έτους. Με αφορμή την έγκριση την Δευτέρα (07/07) από το γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της εισαγωγής του κατώτατου μισθού στη Γερμανία (8,50 ευρώ την ώρα) από την 1.1.2015, το περιοδικό διερευνά τι συμβαίνει στις άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου το μέτρο εφαρμόζεται ήδη.
Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρει ότι στην Ελλάδα ο μικτός μηνιαίος κατώτατος μισθός μειώθηκε το 2012 από 751,39 ευρώ σε 586,08 ευρώ και εκτιμά ότι δεν υπήρξε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, καθώς η ανεργία συνέχισε να αυξάνεται, ενώ η κατανάλωση μειώθηκε περαιτέρω και κλείνουν καταστήματα και μεσαίες επιχειρήσεις.
Όπως τονίζεται στο ρεπορτάζ, ο κατώτατος μισθός για νέους κάτω των 25 ετών είναι 510,94 ευρώ και περισσότεροι από το 58% των νέων είναι άνεργοι. Επιπλέον, όπως επισημαίνεται, οι άνεργοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας μόνο για ένα έτος. «Η συμμόρφωση με τον κατώτατο μισθό στην πράξη δεν ελέγχεται. Ως εκ τούτου, πολλοί Έλληνες εργάζονται μόνο για ένα μέρος του νόμιμου μισθού. 'Αλλοι είναι εγγεγραμμένοι ως εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης, εργάζονται όμως με πλήρη απασχόληση» καταλήγει η αναφορά στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Spiegel, οι 21 από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζουν το σύστημα του κατώτατου μισθού, που κυμαίνεται από ένα ως έντεκα ευρώ την ώρα. Πρωτοπόρος είναι το Λουξεμβούργο που εφάρμοσε το σύστημα ήδη το 1944 και σήμερα ο κατώτατος μισθός ανέρχεται στα 11,10 ευρώ την ώρα, για τους ανειδίκευτους εργάτες. Για τους ειδικευμένους αυξάνεται κατά 20%, ενώ για όλους αυξάνεται μαζί με την εξέλιξη του βασικού μισθού.
Στη Γαλλία, ο κατώτατος μισθός θεσπίστηκε το 1950 και ανέρχεται στα 9,53 ευρώ, με εξαιρέσεις για τους νέους, τους μαθητευόμενους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ενώ στην Ολλανδία, όπου ο κατώτατος μισθός κυμαίνεται μεταξύ 448,55 και 1270,90 ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση, εξαιρούνται οι μαθητευόμενοι. Σε μια από τις φτωχότερες χώρες της ΕΕ, την Ρουμανία, ο κατώτατος μισθός κυμαίνεται περίπου στα 209,3 ευρώ για 168 ώρες εργασίας."

πηγή: news24.gr

Α, στο διάολο!!!!...

Σοβαρά;;;....

Δεν έπιασε το "πείραμα";

Τι λετε ρε τσακάλια;...

Κι εγω που ημουν σίγουρος οτι ολα αυτα τα μέτρα και οι θυσίες ήταν βάσει πλάνου και θα έφερναν 10000% αποτελέσματα και ανάπτυξη...

Πωπωωωω... πέφτω απο τα σύννεφα...

Στην Γερμανία αν θυμάστε καλά πριν κανα 5μηνο, είχαν λεει "τρομοκρατηθεί" για την ανεργία που ανέβηκε ..(στο 3%) και μέσα σε λιγότερο απο μισό χρόνο με τις όποιες κινήσεις κάνανε, ήρθε και πάλι στο φυσιολογικό... (εκεί ξέρουν, φαίνεται, απο πειράματα που έχουν επιτυχία) και το '15 θα παρουν και μια αυξηση στον βασικό μισθό...(αυτά είναι...)
Το αστείο στο αρθρο αυτο είναι οτι "περιέργως" η κατανάλωση στην αγορά μειώθηκε και κλείνουν μαγαζιά... 
ναι....
Μάλλον ο δημογιογράφος δεν έκανε καλή έρευνα πριν αρχίσει να γράφει παπαριές αυτου του τύπου. Γιατι αν μάθαινε οτι αυξάνοντας τον ΦΠΑ, μειώνοντας τον μισθό και βάζοντας την παράμετρο, το οτι ο ελεύθερος επαγγελματίας δίνει εισφορά στο ΤΕΒΕ τουλάχιστον 400 ευρώ το διμηνο -και αυτο το ποσό να ανεβαίνει σχεδόν κάθε χρόνο- (χώρια τα χαράτσια, νοίκια, φόρους για τα παιδιά, φόρους για τον αέρα που αναπνέουμε, κτλ κτλ) ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και  ίσως να έβαζε τα κλάματα  με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας... (ασε που το πιο πιθανό είναι να γελάει με την κατάντια μας... -όπως εγώ με τον νεοΕλληναρα που γουστάρει να το πηδάνε και να τον ξεφτιλίζουν κάποιες αποτυχημένες πολιτικές μαριονέτες)

....πρέπει να πω κι άλλα;

Πως γίνεται στην Γερμανία να υπάρχει πλάνο για σωστή αντιμετώπιση ανεργίας και στο Ελλαδισταν να κάνουν πειράματα με τραγικές συνέπειες;.................

.....είμαι σίγουρος οτι κάτι ΔΕΝ καταλαβαίνεις....

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

40 χρονια εφοπλιστης....εχω φαει....

Εχω μια τρελα με την ιστορια....

Οχι τοσο του '21 η του '40, αρχαιους Ελληνες κτλ...

Πανω κατω τα μαθαινεις και στο σχολειο αυτα...-θες δε θες-

Κι αυτα, οπως μας βολευει να τα παρουσιασουμε...

Χθες επεσε το, διψασμενο για γνωση βλεμμα μου, σε εναν τομο απο καποια σειρα με τιτλο "Χρονικα" και συγκεκριμενα για το ετος 1990 (για την Ελλαδιτσα μας)

Το εργο αυτο παρουσιαζει καποια αρθρα απο εφημεριδες με τα σημαντικοτερα γεγονοτα ανα μερα...

Στις αρχες του Ιανουαριου, επεσε το βλεμμα μου -αυτο που διψαει για γνωση- σε εναν τιτλο "Ο Αγγελοπουλος κατηγορειται για φοροδιαφυγη 3,4 τρις δρχ"

Ε ρε λεω..χρονια στο κουρμπετι τα τσακαλια-στυλοβατες της οικονομιας μας...

-δε μαμεις... παμε παρακατω..-

Αφου εχω διαβασει για την αποφυλακιση του Μαντελα, καποιες αλλαγες στο Ρωσικο καθεστος, την δολοφονια του Τσαουσεσκου στην Ρουμανια κτλ  φτανω καπου στον Απριλιο και διαβαζω το εξης απολαυστικο... "Η εκθεση του Αγγελοπουλου για την οικονομια"... και λεω δεν μπορει... καποιο λαθος εγινε εδω... Διαβαζω πιο προσεκτικα, και βλεπω πως ο Αγγελοπουλος που εχει κρυψει κανα 3τρις κατω απο το μαξιλαρι του, εκανε εκθεση για το πως θα σωθει η οικονομια της χωρας και την εστειλε στον τοτε πρωθυπουργο Ζολωτα!

....χμ....

Τι δεν καταλαβαινεις;;;;


ΥΓ: 40 χρονια φουρναρης....εχω ψησει... -ε ...καπως ετσι....-

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Be yourself...a good one though



Κάνω αναδρομή αρκετές φορές στο τι έχω κάνει στη ζωή μου, τι επιλογές έχω πάρει και κάτω από ποιες συνθήκες, και το μόνο που βλέπω για το παρελθόν μου είναι ένα τεράστιο ΛΑΘΟΣ...

Λάθος, που έπαιρνα αποφάσεις για να εντυπωσιάσω

Λάθος, που έμενα σε καταστάσεις μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω άλλους

Λάθος, που άφηνα τα κόμπλεξ μου να με κρατάνε δέσμιο τους

Λάθος, λάθος, λάθος...

Εδώ και αρκετό καιρό όμως έχω αφουγκραστεί τι με οδηγούσε σε όλα αυτά τα λάθη και έχω κάνει μια στροφή στη ζωή μου που μέχρι τώρα μπορώ να πω ότι με ικανοποιεί αφάνταστα...

Πλέον ΖΩ την κάθε μου στιγμή, απολαμβάνω ακόμα και πράγματα που δεν είναι στις προτεραιοτητές μου, αφήνομαι, παρασύρομαι χωρίς όμως να παραμελήσω τις όποιες υποχρεώσεις μου.

Αυτές που κάποτε απλά με επισκίαζαν.

Αν και μου πήρε τόσο πολύ καιρό για να το καταλάβω, πότε δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούρια αρχή και να χαρείς τον εαυτό σου, τη ζωή σου τους φίλους και τους αγνώστους...

Το να είσαι εσύ είναι το παν.



Αν είσαι σκατένιος, απλά προσπάθησε να το διορθώσεις, κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε εγώ ούτε εσύ, αν βελτιωθείς δεν θα αισθάνονται μόνο οι γύρω σου καλά, αλλά κι εσύ με τον εαυτό σου...

..αυτά για τώρα...

: ))


Τρίτη 6 Μαΐου 2014

ΖΗΣΕ

Καιρό είχα να γράψω στο blogοσπιτάκι μου...

Μου έλειψε είναι η αλήθεια...

Μα τις περισσότερες φορές προτίμησα να μην ασχοληθώ πάλι με την γκρίνια μου για τους πολιτικούς που ξεπουλάνε κάθε μέρα την πατρίδα μου, ούτε με την τρομοκρατική οργάνωση που εκλέχθηκε απο τον λαό μου και τον εκπροσωπεί στην Βουλή Των Ελλήνων, ούτε με τα στημένα ματς και την σαπίλα που διακατέχει αυτό το χρυσό περίβλημα της SuperLeague, ούτε με κάποιο απο τα αγαπημένα μου άλμπουμ που έχουν κάποια επέτειο...ούτε με τίποτα αλλο...

Προτίμησα να περάσω λίγο χρόνο με τους ανθρώπους τριγύρω μου, να πιούμε ενα καφεδάκι, να παίξουμε κάποιο παιχνίδι, να κάνουμε κάποια βόλτα...να εχω μια πιο ανθρώπινη επαφή...πιο ζεστή...

Αφορμές για γράψιμο πάντα είχα... -και πάντα θα έχω-

Μα ενα βίντεο που είδα στο internet, με θέμα την απαξίωση του συνανθρώπου μας, του φίλου μας, του συντρόφου μας με έκανε να ξανα πιάσω το πληκτρολόγιο και να ασχοληθώ λιγο παραπάνω με το αντικείμενο αυτό.

Δεν είναι ψέμα οτι θα παμε σε καποιο bar και θα αρχίσουμε ολοι να ρωτάμε για τον κωδικο του wi-fi (για μας τα φτωχαδακια λεω) για να μπουμε είτε να μας tagαρουμε είτε να κανουμε like σε φωτογραφιες και stickers, και να αφήνουμε σε δευτερη μοιρα την οποιαδήποτε αφορμή για κουβεντούλα και χαβαλε...

Ασφαλώς και θα κάνεις like, share κτλ, (ενας λογος που υπάρχουν τα κοινωνικά δίκτυα είναι και αυτός) αλλά όταν είσαι με φιλαράκια για μπυρίτσα, παιχνίδι... άστο το γαμήδι στην άκρη -σφίξε τα δόντια σου, μπορείς να το κάνεις- και γύρνα πάλι στην παλιά εποχή (για μας τους +αντα λεω) που δεν είχαμε καμία τέτοια τεχνολογία και μιλούσαμε με τις ώρες...

Τέλος πάντων, η ιδέα είναι αυτή... οφείλεις στον εαυτό σου πρώτα-πρώτα και μετά στους γύρω σου, να είσαι εκεί, μαζί τους... ΖΗΣΕ...



ΥΓ: Δώσε λίγη προσοχή στο βίντεο και ίσως να αγγίξει κάποια χορδή σου...

ΥΓ1: Θα τα λέμε πιο συχνά τώρα... (αλήθεια ρε..μην γελάς...)