Κάποια στιγμή περίμενα οτι θα συμβεί αυτό...
Δεν νιώθω λύπη, θλίψη για το οτι έφυγες απο την ζωή. Νιώθω λύπη για το όσα δεν ζήσαμε. Θλίψη για το ότι δεν ήσουν δίπλα μου τόσα χρόνια.
Όταν ήμουν πιο μικρός, ήθελα να βρισκόσουν εκεί για μένα...αλλά δεν ήσουν...
Τα χρόνια πέρασαν και αποφάσισα ότι δεν έχω πατέρα -όσο σκληρό κι αν φαίνεται για κάποιους-
Ακόμα και τότε που με βρήκες μετά απο χρόνια και ζήτησες να σε βοηθήσω, -ακόμη και τότε- έκανα μια προσπάθεια...αλλά φάνηκε οτι δεν την άξιζες.
Μου έδωσες παρ'ολα αυτά ενα σπουδαίο μάθημα. Να μην κάνω τα λάθη σου στα δικά μου παιδιά.
Τουλάχιστον ήρθε η ώρα να 'ξεκουραστείς', δεν πέρασες και λίγα... (αλλά δεν σου έφταιξε κανένας άλλος απο εσένα και την 'περηφάνια' σου)
Καλό παράδεισο...
-------------------------------------------------------------------------------------------
Η σημερινή ανάρτηση αφιερωμένη στον πατέρα μου...
-------------------------------------------------------------------------------------------
Η μουσική για μένα απο πολύ μικρή ηλικία ήταν η διέξοδός μου απο το κάθε τι που με προβλημάτιζε.
Με έναν μαγικό τρόπο, κάποια στιγμή έπεφτε μια κασέτα (τότε δεν υπήρχε internet) που μέσα της θα είχε ένα τραγούδι -τουλάχιστον- που θα μπορούσα να παρομοιάσω με την όποια κατάστασή μου.
Έτσι λοιπόν -σήμερα ειδικά- το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό μετά απο αυτή την είδηση, ήταν το 'Bridge' απο τους Queensryche, μέσα απο τον (τελευταίο καλό τους) δίσκο τους 'Promised Land' που κυκλοφόρησε το 1994.
Το τραγούδι αναφέρεται -σαφώς- στην σχέση πατέρα-γιού και το πόσο ο πρώτος δεν κατάφερε ποτέ να υλοποιήσει τις όποιες υποσχέσεις του προς τον δεύτερο.
-περιττό να πω πόσο πολύ μοιάζει η ιστορία αυτή με την δική μου...-
Tip: Ο συνθέτης του τραγουδιού είναι ο κιθαρίστας Chris DeGarmo, ο οποίος έχασε τον πατέρα του κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του Promised Land.
Μάθημα δεύτερο λοιπόν για όσους σκοπεύουν να γίνουν γονείς...
Τα παιδιά δεν είναι παιδιά σου...είναι πολίτες του κόσμου.
Μην τα φορτώνεις τις δικές σου αμαρτίες, τα δικά σου λάθη, τους δικούς σου φόβους, τις δικές σου ενοχές.
Τροφοδότησε τα με ελευθερία, με αγάπη, με σεβασμό.
Στήριξε τα σε ότι κι αν τολμήσουν, επιθυμήσουν να κάνουν, να πουν...
Αφουγκράσου τα...ξέρουν αυτά...
You called me up on the phone today
Struggling with the right words to say.
Time can change a thing or two.
Time has changed the lives of me and you,
But you know it could have been different dad.
The word brings back a sweet memory.
I'm sitting on a bluff on a broken tree,
By my side a distinguished man
Giving me encouragement, telling me I can,
And you know you're not there.
You say, "Son, let's forget the past,
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
Trying to mend a bridge that's been blown apart,
But you know you never built it dad.
So I sit here through the night,
And I write myself to sleep,
And time keeps ticking
Time has made you finally realize
Your loneliness and your guilt inside.
You're reaching for something you never had,
Turning around now you're looking back,
And you know I'm not there.
You say, "Son, let's forget the past.
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
Trying to mend a bridge that's been blown apart,
But you know you never built it dad.
Δεν νιώθω λύπη, θλίψη για το οτι έφυγες απο την ζωή. Νιώθω λύπη για το όσα δεν ζήσαμε. Θλίψη για το ότι δεν ήσουν δίπλα μου τόσα χρόνια.
Όταν ήμουν πιο μικρός, ήθελα να βρισκόσουν εκεί για μένα...αλλά δεν ήσουν...
Τα χρόνια πέρασαν και αποφάσισα ότι δεν έχω πατέρα -όσο σκληρό κι αν φαίνεται για κάποιους-
Ακόμα και τότε που με βρήκες μετά απο χρόνια και ζήτησες να σε βοηθήσω, -ακόμη και τότε- έκανα μια προσπάθεια...αλλά φάνηκε οτι δεν την άξιζες.
Μου έδωσες παρ'ολα αυτά ενα σπουδαίο μάθημα. Να μην κάνω τα λάθη σου στα δικά μου παιδιά.
Τουλάχιστον ήρθε η ώρα να 'ξεκουραστείς', δεν πέρασες και λίγα... (αλλά δεν σου έφταιξε κανένας άλλος απο εσένα και την 'περηφάνια' σου)
Καλό παράδεισο...
-------------------------------------------------------------------------------------------
Η σημερινή ανάρτηση αφιερωμένη στον πατέρα μου...
-------------------------------------------------------------------------------------------
Η μουσική για μένα απο πολύ μικρή ηλικία ήταν η διέξοδός μου απο το κάθε τι που με προβλημάτιζε.
Με έναν μαγικό τρόπο, κάποια στιγμή έπεφτε μια κασέτα (τότε δεν υπήρχε internet) που μέσα της θα είχε ένα τραγούδι -τουλάχιστον- που θα μπορούσα να παρομοιάσω με την όποια κατάστασή μου.
Έτσι λοιπόν -σήμερα ειδικά- το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό μετά απο αυτή την είδηση, ήταν το 'Bridge' απο τους Queensryche, μέσα απο τον (τελευταίο καλό τους) δίσκο τους 'Promised Land' που κυκλοφόρησε το 1994.
Το τραγούδι αναφέρεται -σαφώς- στην σχέση πατέρα-γιού και το πόσο ο πρώτος δεν κατάφερε ποτέ να υλοποιήσει τις όποιες υποσχέσεις του προς τον δεύτερο.
-περιττό να πω πόσο πολύ μοιάζει η ιστορία αυτή με την δική μου...-
Tip: Ο συνθέτης του τραγουδιού είναι ο κιθαρίστας Chris DeGarmo, ο οποίος έχασε τον πατέρα του κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του Promised Land.
Μάθημα δεύτερο λοιπόν για όσους σκοπεύουν να γίνουν γονείς...
Τα παιδιά δεν είναι παιδιά σου...είναι πολίτες του κόσμου.
Μην τα φορτώνεις τις δικές σου αμαρτίες, τα δικά σου λάθη, τους δικούς σου φόβους, τις δικές σου ενοχές.
Τροφοδότησε τα με ελευθερία, με αγάπη, με σεβασμό.
Στήριξε τα σε ότι κι αν τολμήσουν, επιθυμήσουν να κάνουν, να πουν...
Αφουγκράσου τα...ξέρουν αυτά...
You called me up on the phone today
Struggling with the right words to say.
Time can change a thing or two.
Time has changed the lives of me and you,
But you know it could have been different dad.
The word brings back a sweet memory.
I'm sitting on a bluff on a broken tree,
By my side a distinguished man
Giving me encouragement, telling me I can,
And you know you're not there.
You say, "Son, let's forget the past,
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
Trying to mend a bridge that's been blown apart,
But you know you never built it dad.
So I sit here through the night,
And I write myself to sleep,
And time keeps ticking
Time has made you finally realize
Your loneliness and your guilt inside.
You're reaching for something you never had,
Turning around now you're looking back,
And you know I'm not there.
You say, "Son, let's forget the past.
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
Trying to mend a bridge that's been blown apart,
But you know you never built it dad.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου