Στις 18 Οκτωβρίου του 1994, οι Queensryche κυκλοφόρησαν τον πέμπτο τους δίσκο "Promised Land"
Το συγκρότημα που έχει χαρακτηρισθεί σαν το "συγκρότημα του μέσου σκεπτόμενου metal οπαδού" με την συγκεκριμένη κυκλοφορία, έκλεισε μια σειρά από απίστευτη καλλιτεχνική και μουσική εξέλιξη φτάνοντας στην κορυφή της δημιουργικής τους πορείας.
-δυστυχώς είναι ο τελευταίος πολύ καλός δίσκος τους- (προσωπική εκτίμηση πάντα)
Άν στους μέχρι τώρα δίσκους τους - Warning, Rage For Order, Operation Mindcrime και Empire- υπήρχε μια συνέχεια στην εξέλιξή τους, στο Promised Land κάνουν μια στροφή 360ο με λίγη αύρα και κλίμα απο το Empire και πάνε σε μια υπέροχα σκοτεινή ατμόσφαιρα με μελαγχολικές ερμηνείες και σε απάτητα εδάφη -τα οποία όμως θα ποδοπατήσουν στους επόμενους δίσκους με τον χείριστο τρόπο (επανάληψη της επανάληψης και σχεδόν χωρίς ψυχή... χωρίς έμπνευση)- στα οποία όμως για πρώτη φορά τα καταφέρνουν αξιοθαύμαστα...
Το εκπληκτικό με την συγκεκριμένη δουλειά είναι πως απομονώθηκαν απο τον κόσμο για μήνες μέχρι να γράψουν, να επεξεργαστούν και να ηχογραφήσουν το υλικό όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο...
Δεν είμαι σίγουρος για τα θέματα που καταπιάνεται γιατί δεν τα έχω ψάξει ιδιαίτερα και αυτό γιατί ΠΑΝΤΑ με συνεπαίρνει η μουσική, το feeling του δίσκου και απλώς αφήνομαι να παρασυρθώ...
Διαβάζοντας τους στίχους έτσι πρόχειρα έχω την εντύπωση ότι το "I Am I" ασχολείται με το πως επηρεάζεται ο άνθρωπος απο την σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα την καπιταλιστική κοινωνία. Στο "Damage" μου έρχεται στο μυαλό μια σκηνή απο το μέλλον, στο πως ο άνθρωπος θα είναι υποχείριο των μηχανών... κάτι σαν το Matrix ένα πράγμα. Στο "Out Of Mind" καταπιάνεται με ένα πολύ δύσκολο θέμα, αυτό του εγκλεισμού ατόμων σε κλινικές, ενώ στο "Bridge" έχουμε ενα προσωπικό δράμα -συγκεκριμένα- του Chris DeGarmo και την σχέση του με τον πατέρα του, oπου αγγίζει πάρα πολύ και την δική μου περίπτωση...(αφιερωμένο στον μπαμπά μου) Για το "Promised Land" δεν χρειάζεται να αναφέρω καν με τι ασχολείται, και το "Disconnected" ή αλλιώς "DiS CoN NeC TeD" λογικά για το πως έχουμε χωθεί για τα καλά στην οθόνη του υπολογιστή μας και την εξάρτησή μας απο την "σύνδεση με το internet" και με ότι αυτό συνεπάγεται... Το "Lady Jane" μας μιλά για μια κοπελίτσα και για τα πειράματα που κάνουν πάνω της -υποψία για ναρκωτικά- για την πρόοδο της ανθρωπότητας βεβαίως βεβαίως... Το "My Global Mind" έχει οικολογικό και ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, ενώ για το "One More Time" όσο υπέροχο τραγούδι κι αν είναι... δεν μπορώ να καταλάβω σε τι πράγμα αναφέρεται... Και τέλος έχουμε την υπέροχη μπαλάντα "Someone Else?" όπου ο κύριος Geoff Tate αυτοσυστήνεται στον εαυτό του ξανά...
-Για την ιστορία, ο δίσκος σκαρφάλωσε μέχρι το #3 του billboard....-
-αν και το έγραψα μόλις.....-
Το tracklist είναι το εξής
1. 9:28 a.m.
2. I Am I
3. Damaged
4. Out of Mind
5. Bridge
6. Promised Land
7. Disconnected
8. Lady Jane
9. My Global Mind
10. One More Time
11. Someone Else?
Η ομάδα που ανέβασε ακόμα ψηλότερα το όνομα Queensryche ήταν οι εξής
Geoff Tate - φωνή, σαξόφωνο, πλήκτρα
Chris DeGarmo - κιθάρα, πιάνο, σιτάρ
Michael Wilton - κιθάρα
Eddie Jackson - μπάσο
Scott Rockenfield - τύμπανα
Αγαπημένα χαρακτηρίζω τα "Bridge", "Promised Land", "One More Time" και "Someone Else?" τα οποία ανεπιφύλακτα και προτείνω στους μη-μυόμενους...
Βαθμολογία...
Εξώφυλλο 8/10
Δίσκος 9/10
Παραγωγή 9/10
Όσοι έχετε χρόνο και περιέργεια, αξίζει τον κόπο να ακούσετε κάποια τραγούδια και να ρίξετε μια ματιά στους στίχους...
n'joy
1. 9:28 a.m.
2. I Am I
Beating with life you promised life,
security, happiness.
Unfortunate son cornered,
cowering in the pit of
circling panes of glass that
surround and reveal the ever present "It".
"It" is my move, my every look,
interpreting gestures,
informing other
what's undercover and
lurking beneath my mask
of this year's featured model.
Is this too much?
Close your eyes.
Care to look inside? I am I!
What may appear
might easily be explained,
but given the situation
of info saturation,
what you feel can never go away.
Steering perception? I am!
Inviting contradiction? I am!
It's my insistence
you keep your distance
from the glare behind my stare.
So this is the way
the game is played.
You can leave now...
but I think you'll stay. I am I!
3. Damaged
Waiting for the feeling to subside,
Paranoid, I melt into myself.
They say I'm to reach inside and find
the broken part of my machinery.
Psychoanalyze the chapters
on the path to my darkest day.
Searching for the answers,
all I see is damage through the haze.
Picking up the pieces of my life
with no direction for re-assembly.
The one that lays beside me
is sharing scars of my broken yesterdays.
Will tomorrow find me hypnotized? Crying?
Mother Mary in control,
domineering stranglehold
sowing destructive seeds
for the scavengers to feed.
Driving the nail into my head,
memory flows like a river.
With the one that lays beside me
I'm healing scars from my childhood memories.
Tomorrow finally found me.
I'm hypnotized. I'm trying...
to understand the chapters
of the path from my darkest day.
Searching for the answers
but there's DAMAGE!
5. Bridge
You called me up on the phone today
struggling with the right words to say.
Time can change a thing or two.
Time has changed the lives of me and you,
but you know... it could have been different dad.
The word brings back a sweet memory.
I'm sitting on a bluff on a broken tree,
by my side a distinguished man
giving me encouragement, telling me I can,
and you know... you're not there.
You say, "Son, let's forget the past,
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
trying to mend a bridge that's been blown apart,
but you know... you never built it dad.
So I sit here through the night,
and I write myself to sleep,
and time keeps ticking...
Time has made you finally realize
your loneliness and your guilt inside.
You're reaching for something you never had,
turning around now you're looking back,
and you know... I'm not there.
You say, "Son, let's forget the past.
I want another chance, gonna make it last."
You're begging me for a brand new start,
trying to mend a bridge that's been blown apart,
but you know... you never built it dad.
Bonus
Someone Else? full band version
Τρελά αγαπημένος δίσκος και για πολύ ιδιαίτερες στιγμές...Καλησπέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή