Σε αυτή την ανάρτηση θα γράψω για τις διακοπές μου στους Παξούς...
Ξεκίνησα λοιπόν με το Lanciaκι μου και το κορίτσι μου από Θεσσαλονίκη να βγω στην Εγνατία οδό και βουρ για Ηγουμενίτσα...
Το ηρωικό μου Lanciaκι |
Πολύ όμορφη η διαδρομή, δεν λέω, με τα τούνελ τους, με τα βουνά και τα λαγκάδια... αλλά ρε παιδιά... σε ολόκληρη την διαδρομή πετύχαμε δημόσια τουαλέτα όταν σχεδόν φτάσαμε στην Ηγουμενίτσα...
-Ευτυχώς δεν την χρειαστήκαμε, αλλά μας έπεσε στην αντίληψη... οπότε τον νου σου...-
Το μόνο θλιβερό και πολύ αρνητικό που συνάντησα στην διαδρομή ήταν η ατμόσφαιρα στην Κοζάνη εξ' αιτίας των εργοστασίων της ΔΕΗ στην περιοχή...
Απορώ πως επέτρεψαν να κατασκευάσουν αυτά τα καρκινογόνα εργοστάσια πολύ κοντά σε κατοικημένη περιοχή και ακόμη χειρότερα, πως ακόμα εξ' ακολουθούν να μένουν άνθρωποι εκεί...
-και απορώ ακόμα πως δεν τα έχουν κλείσει και να το γυρίσουν σε φωτοβολταϊκά που είναι και πιο οικονομικά και πιο οικολογικά...-
Τεσπα... φτάσαμε στην Ηγουμενίτσα και βγάλαμε τα εισιτήρια μας για τους Παξούς με το αυτοκινητάκι μας...
-για 2 άτομα και ενα αυτοκίνητο πληρώσαμε αν θυμάμαι καλά γύρω στο 60άρι-
Το φέρι έκανε περίπου μιάμιση ώρα για να φτάσει στο νησί.
Αφού φτάσαμε στον Γάιο -όπου είχαμε κλείσει το δωμάτιό μας- ξεκινήσαμε να βρούμε παραλίες για μπανάκι...
Η θέα από το δωμάτιό μας στον Γάιο |
Αν δεν έχεις χάρτη για να ξέρεις που πας... καλύτερα μην ξεκινήσεις...
Έχουν μια ταμπέλα εδω... μια ταμπέλα εκεί και καμιά φορά δεν βγάζεις άκρη..
Παρ'όλα αυτά κατα τύχη βρήκαμε μια παραλία που ονομάζεται Μονοδέντρι...
Μονοδέντρι |
Πολλλλύ πέτρα...και όχι πετραδάκια... μιλάμε για πέτρα... η μικρότερη έχει το μέγεθος του "κουντεπιέ" σου...
Για να μπεις να κάνεις το μπανάκι σου χωρίς να φας τα δάκτυλα των ποδιών σου και τα μούτρα σου πρέπει να πάρεις παπούτσια θαλάσσης... Αν όχι θα πας με ρυθμούς χελώνας...
Πάντως τα νερά είναι ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ -ποια Χαλκιδική και μαλακίες...- και ΜΠΟΥΖΙ...
-ότι πρέπει για καύσωνα...-
Μειώσαμε τα έξοδά μας επιλέγοντας να τρώμε σπίτι -μαγειρεύοντας- γιατί οι τιμές στις ταβέρνες είναι... φωτιά...
Για παράδειγμα, εγώ που είμαι λάτρης του ψαρονεφριού, αν σε μια ακριβή ταβέρνα στην Θεσσαλονίκη η τιμή του αγγίζει τα 12 ευρώ, εκεί η τιμή του φτάνει τα 24!!!
-σκέψου το....-
Όμως, για καλή μας τύχη, τα σοκάκια του Γάιου, μας έβγαλε σε ένα πολύ συμπαθητικό μεζεδοπωλείο, "Το Κουζινί", με πολύ προσιτές τιμές, πολύ εύγευστα πιάτα και πολύ μεράκι -βλέποντας την διακόσμηση και τα πιάτα θα καταλάβεις...- το οποίο και σου προτείνουμε να επισκεφθείς...
Μεζεδοπωλείο "Το Κουζινί" |
Το καλύτερο παγωτό στο νησί... Στο "Capriccio" |
Έχει δυο παραλίες που σε πάνε τα καράβια, αλλά εμείς μείναμε μόνο στην πρώτη που βρήκαμε...που ονομάζεται...Βρίκα!
Βρίκα... |
Το πρώτο δρομολόγιο για Αντιπαξούς ξεκινάει στις 0900 και το τελευταίο για Παξούς 1700... αρκετές ώρες για να την απολαύσεις...
Βρίκα 2.... |
Γυρίσαμε όλο το νησί, αλλά πουθενά δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα με την γραφικότητά του...
Οι ντόπιοι πάντως προτείνουν στον κόσμο να πηγαίνουν στον Ερημίτη για να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα...
-δεν έχω φωτό γιατί απλά δεν πήγαμε... :Ρ -
Στο σύνολο μπορώ να πω ότι οι εντυπώσεις μου είναι μέτριες, κυρίως λόγο τιμών και μη γραφικότητας αλλά θετικές κυρίως για την προθυμία του κόσμου να σε βοηθήσει και να σε εξυπηρετήσει, για την παραλία Βρίκα και για τα παιδιά στο "Capricio" που μας έκαναν την διαμονή μας πολύ ευχάριστη...
Για να πας να μείνεις 5 μέρες όπως κάναμε εμείς.... δεν πολυ-αξίζει... για επίσκεψη είναι ότι πρέπει...
Φωτογραφίες απο το νησί θα βγάλω λίγο αργότερα σε άλλη ανάρτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου