Σήμερα εγκαινιάζω την νέα μου στήλη ''Rock/Metal For Dummies''
Όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, στην Ελλαδίτσα μας, ένα μεγάλο ποσοστό ακούει αυτό το μονότονο, βαρετό, ανούσιο, ψευτοκουλτουριάρικο, μη-εμπνευσμένο και ποιοτικά κάτω του μετρίου ''σκυλάδικο'' ή αλλιώς ''Ελληνική μουσική''
Που δεν του δίνει τροφή να σκεφτεί, να προβληματιστεί, να ανοίξει τους ορίζοντές του, να ασχοληθεί με κάτι πέρα απο αυτά τα σαχλοτράγουδα που για το μόνο που μιλάνε είναι η (ερωτική) προδοσία, το πόσο σ'αγαπώ και πόσο λιώνω για σένα κτλ...
Η Rock/Metal σκηνή -έχει κι αυτή τα ερωτικά της μυξοκλαψιάρικα δεν λέω, αλλά- έχει να σου προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτά.
Ασχολείται με κοινωνικά θέματα, με καθημερινά προβλήματα, πολιτική, πόλεμο και μέσα σε τόσα ακόμα που δεν μου έρχονται αυτή την στιγμή, αλλά ΚΑΙ αγάπη.. (για σας τους ερωτιάρηδες)
Το πρώτο σας μάθημα στο ''Rock/Metal For Dummies'', θα είναι το 'Red Sector A' απο τους Καναδούς Rush, που κυκλοφόρησε μεσα απο το άλμπουμ 'Grace Under Pressure' το 1984.
Το τραγούδι αναφέρεται στην πιο μελανή περίοδο της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας, αυτή του Ναζισμού και εξιστορεί την ματιά και τα αισθήματα ενός κρατούμενου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κατα την διάρκεια της αιχμαλωσίας τους αλλά και όταν οι συμμαχικές δυνάμεις καταφθάνουν για να τους ελευθερώσουν.
Tip: Η μητέρα του μπασίστα και τραγουδιστή Geddy Lee, ήταν αιχμάλωτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και με αφορμή την ιστορία που έχει μοιραστεί μαζί του, ο βασικός στιχουργός και ντράμερ του συγκροτήματος Neil Peart, αναφέρθηκε σε αυτή σε δύο τετράστιχα 'For my father and my brother it's too late, But I must help my mother stand up straight'
Το τραγούδι επηρεασμένο απο την δεκαετία των synths, (βλέπε '80s) και είναι αρκετά ευκολόπεπτο και δεν θα σε δυσκολέψει να το ευχαριστηθείς -...ναι...για σένα το λέω αλλόθρησκε..-
Πίστεψέ με, αξίζει να αφουγκραστείς τους στίχους, το συναίσθημα που βγάζει το τραγούδι.
n'joy
All that we can do is just survive
All that we can do to help ourselves is stay alive
Ragged lines of ragged grey
Skeletons, they shuffle away
Shouting guards and smoking guns
Will cut down the unlucky ones
I clutch the wire fence until my fingers bleed
A wound that will not heal
A heart that cannot feel
Hoping that the horror will recede
Hoping that tomorrow we'll all be freed
Sickness to insanity
Prayer to profanity
Days and weeks and months go by
Don't feel the hunger
Too weak to cry
I hear the sound of gunfire at the prison gate
Are the liberators here?
Do I hope or do I fear?
For my father and my brother, it's too late
But I must help my mother stand up straight
Are we the last ones left alive?
Are we the only human beings to survive?
(πάρ' το και live)
Όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, στην Ελλαδίτσα μας, ένα μεγάλο ποσοστό ακούει αυτό το μονότονο, βαρετό, ανούσιο, ψευτοκουλτουριάρικο, μη-εμπνευσμένο και ποιοτικά κάτω του μετρίου ''σκυλάδικο'' ή αλλιώς ''Ελληνική μουσική''
Που δεν του δίνει τροφή να σκεφτεί, να προβληματιστεί, να ανοίξει τους ορίζοντές του, να ασχοληθεί με κάτι πέρα απο αυτά τα σαχλοτράγουδα που για το μόνο που μιλάνε είναι η (ερωτική) προδοσία, το πόσο σ'αγαπώ και πόσο λιώνω για σένα κτλ...
Η Rock/Metal σκηνή -έχει κι αυτή τα ερωτικά της μυξοκλαψιάρικα δεν λέω, αλλά- έχει να σου προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτά.
Ασχολείται με κοινωνικά θέματα, με καθημερινά προβλήματα, πολιτική, πόλεμο και μέσα σε τόσα ακόμα που δεν μου έρχονται αυτή την στιγμή, αλλά ΚΑΙ αγάπη.. (για σας τους ερωτιάρηδες)
Το πρώτο σας μάθημα στο ''Rock/Metal For Dummies'', θα είναι το 'Red Sector A' απο τους Καναδούς Rush, που κυκλοφόρησε μεσα απο το άλμπουμ 'Grace Under Pressure' το 1984.
Το τραγούδι αναφέρεται στην πιο μελανή περίοδο της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας, αυτή του Ναζισμού και εξιστορεί την ματιά και τα αισθήματα ενός κρατούμενου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κατα την διάρκεια της αιχμαλωσίας τους αλλά και όταν οι συμμαχικές δυνάμεις καταφθάνουν για να τους ελευθερώσουν.
Tip: Η μητέρα του μπασίστα και τραγουδιστή Geddy Lee, ήταν αιχμάλωτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και με αφορμή την ιστορία που έχει μοιραστεί μαζί του, ο βασικός στιχουργός και ντράμερ του συγκροτήματος Neil Peart, αναφέρθηκε σε αυτή σε δύο τετράστιχα 'For my father and my brother it's too late, But I must help my mother stand up straight'
Το τραγούδι επηρεασμένο απο την δεκαετία των synths, (βλέπε '80s) και είναι αρκετά ευκολόπεπτο και δεν θα σε δυσκολέψει να το ευχαριστηθείς -...ναι...για σένα το λέω αλλόθρησκε..-
Πίστεψέ με, αξίζει να αφουγκραστείς τους στίχους, το συναίσθημα που βγάζει το τραγούδι.
n'joy
All that we can do to help ourselves is stay alive
Ragged lines of ragged grey
Skeletons, they shuffle away
Shouting guards and smoking guns
Will cut down the unlucky ones
I clutch the wire fence until my fingers bleed
A wound that will not heal
A heart that cannot feel
Hoping that the horror will recede
Hoping that tomorrow we'll all be freed
Sickness to insanity
Prayer to profanity
Days and weeks and months go by
Don't feel the hunger
Too weak to cry
I hear the sound of gunfire at the prison gate
Are the liberators here?
Do I hope or do I fear?
For my father and my brother, it's too late
But I must help my mother stand up straight
Are we the last ones left alive?
Are we the only human beings to survive?
(πάρ' το και live)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου