Πήλιο = Φιλοξενία

Πήλιο...

Η καλοκαιρινή κατοικία των Θεών, πατρίδα των Κενταύρων, ή αλλιώς "εκεί που οι στροφές δεν έχουν τελειωμό"

Πέρα απο τις αμέτρητες στροφές, το Πήλιο, όπου και να διαλέξεις να πας, είναι ένας υπέροχος προορισμός, με γραφικά χωριουδάκια, αλλά - κυρίως - πολύ φιλόξενους ανθρώπους...

Ξεκίνησα για το Πήλιο απο Θεσσαλονίκη κοντά στις 10:00 το πρωί, έχοντας στο νου μου ότι πρέπει να είμαι Τσαγκαράδα πριν τις 15:00...

Χαλαρός όπως πάντα, κάνω μια στάση για να βάλω την βενζίνη μου - καλά θα κάνεις να έχεις πάνω απο το μισό ντεπόζιτο γιατί έτσι και φύγεις για πάνω χωρίς ανεφοδιασμό, δύσκολα βρίσκεις βενζινάδικο... - όχι οτι δεν έχει, αλλά για το μέγεθος του Πηλίου είναι λίγα... Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να μέτρησα 5-6 σε ολόκληρη την περιοχή... - και προσοχή... τα μεσημέρια είναι κλειστά...

Πριν καλά καλά βγω απο την Θεσσαλονίκη, έκανα άλλη μια στάση για τον απαραίτητο καφέ της διαδρομής...

Για να φτάσω Βόλο, έκανα περίπου 3 ώρες και πλήρωσα περίπου 20 ευρώ στα διόδια... -μόνο για το πάνε...

Υπάρχουν 2 δρόμοι που σε ανεβάζουν Πήλιο...

Ο ένας που είναι πριν μπεις στον Βόλο κι ο άλλος αφού βγεις απο αυτόν...

Εγώ διάλεξα τον πρώτο... άσχετα αν στο gps λέει ότι τα χιλιόμετρα είναι ίδια με την άλλη διαδρομή...

Δεν μπορώ να πω ότι μετάνιωσα που πήγα απο την πρώτη διαδρομή, κυρίως λόγω στροφών, γιατί όσο ανέβαινα η θέα γινόταν όλο και πιο όμορφη...

Ήμουν και τυχερός γιατί είχε πολύ καλό καιρό και καθαρή ατμόσφαιρα, αλλά θα σου προτείνω όταν βρεις μια άκρη να σταματήσεις να το κάνεις, γιατί εγώ σκεπτόμενος ότι τώρα που ξέρω πανω κατω που θα σταματήσω να βγάλω καμιά φωτογραφία, στον γυρισμό είναι ομίχλη... - καλοκαιριάτικο!!!

Όσο ανέβαινα λοιπόν στο Πήλιο, τόσο μου φαινόταν ο δρόμος ατελείωτος...

Είναι "κουραστικός" απο τις πολλές κλειστές στροφές κι ένα διάλειμμα επιβάλλεται... -εγώ κακώς δεν έκανα...

Μόνο η ανάβαση προς Τσαγκαράδα απο τον Βόλο πρέπει να κράτησε 1 ώρα και 30 λεπτά... ενω σε χιλιόμετρα δεν το δικαιολογεί... - γι αυτό σου λεω.. μην ψαρώσεις με οτι σου λεει το gps... ακου εμένα που σε λεω...

Όταν στην διαδρομή περνάς τα πρώτα χωριά και ο δρόμος αρχίζει να "σιώνει" περνάς μέσα απο καταπράσινους δρόμους, που η βλάστηση - ειδικά στον Κισσό - έχει σκεπάσει τον δρόμο, είναι λες και μεταφέρεσαι σε άλλο κόσμο...

Κάπου στον Κισσό

Με τα πολλά και με τα λίγα, έφτασα επιτέλους στον ξενώνα μου εκεί που πήρα και την πρώτη ζεστή καλησπέρα της ημέρας..

Η οικοδέσποινα πάντα με το χαμόγελο στα χείλι - κι όχι αυτά τα ψεύτικα... - και πάντα εκεί να σε εξυπηρετήσει...

Αφού έκατσα λίγο να φύγει η ζαλούρα μου απο τις στροφές παίρνω την απόφαση να παω για μπανάκι...

Πρώτη μου βόλτα, στον Μυλοπόταμο...

Μια παραλία με πετραδάκια στην ακτή, και κοτρόνες μέσα στα παγωμένα κρυστάλλινα νερά του...

Εκεί υπάρχει και αναψυκτήριο για να φας η να πιεις κάτι... - μην ανησυχήσεις αν δεν πάρεις κάτι μαζί σου...

Στον Μυλοπόταμο υπάρχουν δυο παραλίες... Αυτή με τις κοτρόνες στα παγωμένα της αλλά κρυστάλλινα νερά και 10 μέτρα παραπέρα - τις χωρίζει ενας βράχος - μια ακόμη με...άμμο... -με επίσης παγωμένα και κρυστάλλινα νερά... Υπάρχει κάτι σαν ενα μικρό κολπάκι εκεί που λόγο της ιδιαίτερης μορφολογίας, πιο κλειστό απο τα βράχια δεξια και αριστερά δεν έχει τις κοτρόνες που λέγαμε στην πρώτη...-

Στην δεύτερη αλλά μικρότερη παραλία - αυτη με την αμμο ντε.. -  έχει και μια "σπηλιά" ότι πρέπει για να έχεις ενα αντίσκηνο η ενα sleeping bag να περάσεις το βράδυ σου. ( αρκεί να έχεις μαζί σου νερά και φαγητό... )

Να πω οτι στην πρώτη παραλία - την πετρώδη - έχει εναν μεγάλο βράχο που μπορείς - με προσοχή πάντα - να σκαρφαλώσεις και να κάνεις την βουτιά σου απο εκεί... - πίστεψέ με.. αξίζει να το κάνεις... -

Μετά τις βουτιές μου στον Μυλοπόταμο, 20 μέτρα πιο κάτω - αλλά πάνω στον δρόμο, γιατί ξέχασα να σου πω οτι κατεβαίνεις καμιά 20 μέτρα κάτω απο τον δρόμο.. - έχει μια ταβέρνα - με εξίσου πολύ ευχάριστους ανθρώπους να σε εξυπηρετήσουν και να σε βοηθήσουν σε όποια απορία κι αν έχεις...- για να φας το κατι τις σου και να απολαύσεις την -πραγματικά - υπέροχη θέα...

Βέβαια εγώ προσωπικά βρήκα λίγο αρμυρό το πιάτο μου, αλλά αν ζητάς φρέσκο ψαράκι είναι ότι πρέπει...

Την δεύτερη μέρα μου είπα να την περάσω στους Αγιους Σαράντα... και πραγματικά θα μπορούσα να μείνω εκεί όλες τις υπόλοιπες μέρες...

Αγιοι Σαράντα

                                    

Υπέροχη ακτή - αμμος - πεντακάθαρα νερά - παγωμένα αλλά κρυστάλλινα... - με 2 beach bar που δεν χτυπάνε decibel πάνω απο το κεφάλι σου ( βλ. Χαλκιδική) 

Βέβαια ο δρόμος είναι περίεργος γιατι έχει απότομες ανηφόρες κατηφόρες στροφές κτλ, αλλά αξίζει να πας εκεί...

Αν μου έλεγες να διαλέξω Αγιοι Σαράντα η Μυλοπόταμο, θα σου έλεγα "για τα νερά το πρώτο, για την γραφικότητα το δεύτερο"

Αλλά εσύ θα πας και στα δυο και να μου πεις πιο σου άρεσε περισσότερο...

Βέβαια υπάρχει και ο Αι Γιάννης με καθαρά νερά κτλ.. αλλά εκεί θα σου έλεγα να πας για το καφεδάκι σου και την βραδινή βόλτα σου...

- Μην πας Φακίστρα... χάλια τα νερά.. οι πέτρες μέσα έχουν πιάσει γλίτσα και θα φας τα μούτρα σου...- 

Μια και είπα για βραδινή βόλτα...

Πρέπει να πας ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στο bar Σκάλα στην Τσαγκαράδα...

Εκτός ότι ο ευγενέστατος - Σαλονικιός - ιδιοκτήτης του, έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ γούστο στη μουσική, έχει διακοσμήσει μόνος του το bar-σπίτι του και όλο αυτό αποπνέει μια ζεστασιά και μια οικειότητα...

Τις υπόλοιπες ώρες μου τις πέρασα ψάχνοντας να βρω να φωτογραφήσω κάτι... και κάπου σε μια στροφή... δίπλα σε μια γεφυρούλα... την άκουσα... την είδα...και της χαμογέλασα... και μου χαμογέλασε κι αυτή... ε και την έβγαλα...

Να έχεις το νου σου για κάτι τέτοια όμορφα και ξαφνικά, γιατί είναι διάσπαρτα και θέλει να έχεις τις "κεραίες" σου ανοιχτές...

Για να μη σε κουράσω άλλο, πάμε στον επίλογο...

Απο φαγητό γενικότερα δεν έμεινα και πολυ ικανοποιημένος να πω την αλήθεια, όπου και να πήγα υπήρχε ενα θεματάκι με το αλάτι - το δοκίμασαν κι αλλοι... για να μην λες οτι εγώ εχω το θέμα... - αλλά απο θέμα εξυπηρέτησης, φιλοξενίας, ακτών, ομορφιάς, γραφικότητας, ηρεμίας ( α ξέχασα να σου πω... εγω πήγα μεσοβδόμαδα, που είναι πιο ήσυχα... αν πας ΣΚ θα ταλαιπωρηθείς... στο λεω... ) είμαι κάτι παραπάνω απο 100% ικανοποιημένος...

Υπάρχουν πολύ όμορφα πράγματα να κάνεις εκεί... απο canyoning και βόλτα με το τραινάκι του Πηλίου μέχρι και επίσκεψη σε μουσείο και βόλτες στα υπέροχα μονοπάτια του...

Πήγαινε για canyoning καραλέει.. θα δεις υπέροχες τοποθεσίες... -εγω δεν πρόλαβα δυστυχώς...

Ε τι άλλο να σου πω;

Α... αν εχεις ευαίσθητο στομάχι, πάρε ενα χάπι για την ναυτία... θα με θυμηθείς...

Αυτά...

Καλά να περάσεις...