Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας...


..............

























.......................


























.......................































Πότε γελάμε;
























......................






Μία απο τις "κατάρες" που έχουμε απο την ώρα που γεννιόμαστε είναι η απορρόφηση των πάντων του στενού μας οικογενειακού κύκλου...

Ανησυχίες, άγχος, νεύρα, κακές συνήθειες, στερεότυπα και πάμπολλα ερεθίσματα που συνήθως είναι προς αποφυγήν...Που δεν μπορεί να λείπει απο κανένα σπίτι -έστω και στα 5/10 αν όχι παραπάνω-

Όσο μεγαλώνουμε, κατα κάποιον τρόπο, σχεδόν αυτόματα, προσπαθούμε να αντιγράψουμε ότι έχει καταγράψει ο εγκέφαλός μας στην παιδική μας ηλικία.

Κι αν κάποια στιγμή ανοίξουμε λίγο τους ορίζοντές μας και αρχίσουμε να μαθαίνουμε τον εαυτό μας, ίσως να δούμε πως κάποια απο αυτά τα στερεότυπα δεν είναι για μας, αυτά τα ερεθίσματα τελικά να μας είναι βαρίδια και να κάνουμε την "επανάσταση" σε προσωπικό επίπεδο... (αυτό συνήθως συμβαίνει στην εφηβεία ή και λίγο αργότερα)

- Σαφώς και υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν σχέση με το παραπάνω παράδειγμα, όπως επίσης, σαφώς σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνεται καμία προσωπική "επανάσταση...-

Θα μιλήσω πάλι για μένα -γιατί αυτό είναι το πρέπον και το ορθόν- και θα αναφέρω πως παρ'όλες τις πληγές και απογοητεύσεις που είχα στον στενό μου οικογενειακό κύκλο, πέρα απο τα βαρίδια που είχα μέσα μου για πολλά χρόνια, κατάφερα και γκρέμισα πολλά στερεότυπα, αρνήθηκα πολλές συνήθειες, αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να πω οτι κέρδισα...

Ο πόλεμος με το ψυχικό παρελθόν δεν τελειώνει ποτέ. Απλά καταφέρνω μικρές νίκες.

Δεν πιστεύω οτι υπάρχει το τέλειο και ποτέ δεν νομίζω να το φτάσω.

Εξ'άλλου ο μέγας Νταλί είχε δηλώσει "Μη φοβάστε την τελειότητα, δεν θα την πετύχετε ποτέ"

.............

Όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στο μυαλό...

all in your mind!

Ασφαλώς θα έχουμε τα κάτω μας, γιατί υπάρχει η απογοήτευση του ανεκπλήρωτου...

Μέχρι που θα αρχίσουμε να κυνηγάμε μια καινούρια επιθυμία, θα πάρουμε τα πάνω μας, που ακόμα κι αν την κατακτήσουμε, η απληστία μας, για το κάτι ακόμα καλύτερο (;;;) θα μας κάνει να νιώσουμε και πάλι αυτη την απογοήτευση του ανεκπλήρωτου....

και ούτω καθεξής...

..........

Αν υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω που πραγματικά πιστεύουν οτι έχουν ψυχική υγεία και δεν τους βασανίζουν παιδικά "τραύματα" ή -να το πω πιο λαϊκά- "αμαρτίες γονέων..." τους ζηλεύω πραγματικά...

................

Για να κλείσω το θέμα μας (ποιο θέμα μας;;;) κάπου εδώ, θα πω το εξής...

Μια άλλη "κατάρα" που έχουμε είναι η νοημοσύνη και η έμφυτη ανάγκη για αναζήτηση, εξερεύνηση του εαυτού μας, που επιφέρει απώλειες, συγκρούσεις και -ίσως ακόμα ακόμα-  σημάδια που θα μείνουν χαραγμένα στο ψυχικό μας σώμα.

Αυτή η "κατάρα" όμως, είναι το όπλο για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι...

Πρώτα για τον εαυτό μας...

Και μετά για τους άλλους...


Την "κατάρα" μου να έχετε


..............................